چه خوش است در کویر دل انسانها بزر عشق پاشیدن
چه زیباست قلب را خورشید کرده و بر این دانه تابیدن
چه زیباست اشک را جویبار کرده و به پای این دانه ریختن
چه زیباست خون دل را در جام صبر جای دادن و شاهد باروری
گل محبّت شدن
وزیباتر آنکه ثمره این عشق را دیدن و گلبرگ محبتی از این باغ چیدن
